BINCANGKAN SISTEM PEMERINTAHAN MAHARAJA DI CHINA DAN JEPUN SEBELUM CAMPUR TANGAN BARAT

Pengenalan
pemerintahan yang diamalkan di negara China dan Jepun ialah sistem Maharaja. Maharaja dibantuu oleh pembesar atau Hulubalang. Kewujudan sistem maharaja di negara China dikatakan sejak zaman Dinasti Hsia. Terdapat perbezaan yang jelas dalam sistem Maharaja di negara China dan Jepun

B.Sistem Pemerintahan di China dan di-Jepun

(1) Sistem Pemerintahan di China:

Sistem pemerintahan yang wujud di Negara China ialah "Sistem Maharaja". Dalam sistem Maharaja seseorang Maharaja menduduki hierarki teratas dalam susunan masyarakat dan merupakan individu yang paling berkuasa dalam kerajaan. Dalam diri Maharaja: harus dilihat mempunyai kombinasi beberapa aspek antara falsafah Confucius dan kepercayaan masyarakat dengan perlakuan-perlakuan politik semasa.

1. Kedudukan politik seseorang Maharaja dilegitimasikan berdasarkan konsep "mandat daripada syurga". Konsep ini meletakkan mereka sebagai "wakil syurga" atau "anak syurga" dan ia memberi kuasa "spiritual" yang tidak terhingga kepada seseorang Maharaja. Oleh itu Maharaja akan mendapat penghormatan tertinggi daripada rakyat.

2. Mandat daripada syurga membawa maksud bahawa Tuhan telah menganugerahkan ke atas Maharaja tersebut satu kuasa untuk memerintah; tidak ada kuasa lain yang boleh mendakwa '_aginda atas segala tindakan baginda kecuali kuasa tersebut ditarik balik. Dalam hal ini, ajaran Confucius menyatakan bahawa "sesiapa yang berjaya mendapat mandat syurga akan berjaya menjadi Maharaja sementara sesiapa yang gagal akan dianggap penjenayah ".

3. Sebagai menhargai kuasa autokratik yang diberikan, maka Maharaja akan menentukan kehidupan rakyat berada dalam keadaan tenteram dan makmur.

Bencana alam atau kebuluran secara langsung menunjukkan bahawa Maharaja tidak lagi -nendapat mandat daripada syurga untuk memerintah dan baginda harus diganti dengan Maharaja yang lain. Dengan kata lain Maharaja ini harus digulingkan. Oleh yang demikian didapati sering _erdapat penggantian dinasti dalam masyarakat China. Keadaan ini tidak beriaku di Jepun.

5. Pada abad ke 19 beriaku gerakan dalaman di China. Ini beriaku kerana kebangkitan para pembesar wilayah yang mula mengumpulkan kekuatan dan akhirnya menyaingi kerajaan pusat. Contohnya pembesar-pembesar wilayah mula membebaskan diri daripada kerajaan pusat yang semakin lemah dan membentuk "kerajaan merdeka" yang tidak lagi terikat dengan kerajaan pusat berbeza dengan negara Jepun yang menyaksikan usaha-usaha mengembalikan kekuasaan serta kedudukan Maharaja yang sělama ini berada di bawah penguasaan golongan Shogun. Wujud perbeTaan yang ketara dalam institusi Maharaja Jepun berbanding dengan China.
6. Maharaja China pada abad ke-19 adalah lemah dan terlalu bergantung kepada pembesar dan pegawai-pegawai wilayah. Terdapat beberapa peringkat pembesar iaitu peringkat pusat, peringkat wilayah, daerah, dan kampung. Mereka mempunyai tugas masing-masing


7. Sebuah suruhanjaya telah dibentuk di China baagi membuat kajian tentang sistem pemerintahan berperlembagaan untuk dilaksallakan di China tetapi tidak berjaya.


(2) Sistem Pemerintahan di Jepun:

Pemerintahan di Jepun turut diketuai oleli maharaja. Baginda adalah "pemerintah keduniaan" dan "dunia kerohanian". Kuasa pemerintahan sebenarnya berada dalam tail-ail shogun yang memerintah atas nama maharaja. Sebaliknya Maharaja tinggal terpencil dan terpisah di Kyoto dengan dikelilingi oleh pegawai-pegawai istana. Keadaan in] berbeza dengan maharaja di negara China.


1. Pemerintahan Jepun bercorak tentera (sistem pemerintahan Bakufu), yakni kuasa dipegang oleh golongan Shogun. Maharaja masih dianggap sebagai ketua negara, kedudukan maharaja hanya sebagai maharaja tanpa kuasa pemerintahan. Kekuasaan sebenar kerajaan-kerajaan di Jepun berada di bawah para pembesar terutamanya golongan pahlawan (sliogun) keadaan ini berterusan sehingga 1867 apabila kuasa maharaja dipulihkan.

2. Pada abad ke-19 penghormatan terhadap shogun berkurangan sebaliknya penghormatan kepada maharaja semakin meningkat. Maharaja Meiji menjadi pemegang kuasa di Jepun dan ia menjadi asas kepada pengekalan institusi kemaharajaan di Jepun hingga kini. Maharaja kembali kepada kedudukannya yang sebenar.

3. Pemulihan kuasa yang berlaku sebenarnya tetap rneletakkan maharaja sebagai "penguasa kedua" selepas golongan pembesar. Maharaja menjadi simbol ketua negara. Kuasa politilc sebenar terletak di tangan beberapa orang pemimpin. Ini bermakna kuasa politik Jepun tidak berada di tangan maharaja sebagaimana yang disangkakan.

4. Pada tahun 1889 pemerintahan bercorak perlembagaan diperkenalkan. Ini memberi kesan besar kepada institusi kemaharajaan di Jepun kerana PerlenTGagaan Meiji antara lain menyatakan bahawa maharaja adalah pemerintah tertinggi dalam sistem pemerintahan negara. Maharaja adalah suci dan mengatasi undang-undang, malah kedudukan maharaja adalah seolah-olah seperti Tuhan yang memegang segala kuasa. Secara praktikal, keunggulan kuasa baginda hanyalah daripada segi adat istiadat sahaja, tidak banyak menyentuh soal-soal dasar dalam pemerintahan.

5. Institusi pemerintahan bukan sekadar mengandungi maharaja yang berada di kemuncak hierarki sahaja, malah institusi ini turut disokong oleh institusi pembesar seperti Dainryo dan Samurai. Di Jepun, kedudukan pembesar sangat penting. Sesuatu kerajaan dan dinasti tidak akan bertahan lama tanpa sokongan pembesar. Mereka berperanan sebagal pelaksana pemerintahan.


C. Kesimpulan

Terdapat beberapa perbezaan yang ketara antara sistem pemerintahan di China dan Jepun. Di China, maharaja. mempunyai kuasa yang jelas. Manakala di Jepun pula walaupun mengamalkan sistem pemerintahan maharaja tetapi yang berkuasa ialah golongan pembesar. Pemerintahan bercorak maharaja berakhir di China setelali berlaku Revolusi 1911 tetapi di Jepun sistem pemerintahan maharaja wujud Ilingga sekarang.